Zamknij

Gramatyka angielska w pigułce

Artykuł sponsorowany + 15:15, 03.02.2025 Aktualizacja: 15:15, 03.02.2025
Skomentuj Źródło: pixabay.com Źródło: pixabay.com

Bogata oferta kursów pozwala każdemu znaleźć idealny sposób na rozwijanie swoich umiejętności językowych. W naszej szkole nawet gramatyka angielska nie będzie stanowiła dla Ciebie żadnego problemu! 

Nauka języka angielskiego — kurs angielskiego Łódź może wydawać się skomplikowana, zwłaszcza gdy napotykamy na różnorodne zasady gramatyczne. Jednak zrozumienie kluczowych elementów gramatyki języka angielskiego może znacząco ułatwić proces przyswajania tego języka. W tym artykule przedstawimy najważniejsze zasady, które pomogą Ci opanować angielską gramatykę i uczynią naukę bardziej efektywną.

Części mowy w języku angielskim

Język angielski składa się z kilku podstawowych części mowy:

  • rzeczowniki (nouns) – określają osoby, miejsca, rzeczy i pojęcia (np. "dog", "London", "happiness"),
  • czasowniki (verbs) – opisują czynności i stany (np. "run", "be", "have"),
  • Przymiotniki (adjectives) – określają cechy rzeczowników (np. "big", "blue", "interesting"),
  • przysłówki (adverbs) – opisują sposób wykonywania czynności (np. "quickly", "happily"),
  • zaimek (pronouns) – zastępują rzeczowniki (np. "he", "she", "it").

Czasy gramatyczne – jak je rozumieć?

Angielska gramatyka obejmuje wiele czasów gramatycznych, ale najważniejsze to:

  • Present Simple – używany do czynności powtarzających się i faktów ogólnych (np. "She works in a bank")
  • Past Simple – opisuje wydarzenia zakończone w przeszłości (np. "I visited Paris last year")
  • Future Simple – służy do mówienia o przyszłości (np. "They will call you tomorrow")
  • Present Perfect – wyraża czynności, które miały miejsce w przeszłości, ale mają wpływ na teraźniejszość (np. "I have lost my keys")
  • Past Perfect – odnosi się do czynności, które wydarzyły się przed innymi wydarzeniami w przeszłości (np. "She had left before I arrived")

Czasowniki modalne – kiedy ich używać?

Czasowniki modalne to specjalne czasowniki, które pomagają wyrażać możliwość, konieczność lub umiejętność. Czasowniki modalne, takie jak 'can', 'could', 'may', 'might', 'must', 'shall', 'should', 'will', 'would', wyrażają możliwość, konieczność, pozwolenie lub inne nastawienia mówiącego. W czasownikach modalnych zawsze używamy podstawowej formy czasownika bez 'to' (np. 'She can swim'). Najczęściej używane to:

  • can – wyraża umiejętność lub możliwość (np. "She can swim"),
  • must – oznacza konieczność (np. "You must wear a seatbelt"),
  • may/might – sugeruje możliwość (np. "It may rain later").

Struktura zdania w języku angielskim

Podstawowa kolejność wyrazów w angielskim zdaniu to: Podmiot + Orzeczenie + Dopełnienie Np. "She (podmiot) loves (orzeczenie) coffee (dopełnienie)."

Przymiotniki i przysłówki – ich znaczenie w zdaniu

Przymiotniki określają rzeczowniki i zwykle występują przed nimi (np. "a beautiful day").

Przysłówki opisują czasowniki, przymiotniki lub inne przysłówki (np. "She sings beautifully").

Przymiotniki opisują rzeczowniki (np. 'a beautiful painting'), podczas gdy przysłówki modyfikują czasowniki, przymiotniki lub inne przysłówki (np. 'He runs quickly'). W języku angielskim przymiotniki zazwyczaj poprzedzają rzeczowniki, które opisują. 

W języku angielskim pytania tworzymy zazwyczaj za pomocą operatorów takich jak 'do', 'does', 'did' na początku zdania (np. 'Do you like coffee?'). W przeczeniach dodajemy 'not' po operatorze (np. 'She does not (doesn't) like tea'). 

Przyimki wskazują relacje między różnymi elementami zdania, takie jak miejsce ('in', 'on', 'at'), czas ('before', 'after', 'during') czy sposób ('by', 'with'). Użycie ich może różnić się od tego w języku polskim, dlatego warto zwrócić na nie szczególną uwagę. 

W języku angielskim używamy przedimków określonych ('the') i nieokreślonych ('a', 'an'). A' i 'an' stosujemy przed rzeczownikami w liczbie pojedynczej, gdy mówimy o czymś po raz pierwszy lub ogólnie (np. 'a book', 'an apple'). The' używamy, gdy mówimy o czymś konkretnym lub wcześniej wspomnianym (np. 'the book on the table').

Tworzenie pytań i przeczeń

  • Pytania tworzymy za pomocą operatorów (do/does/did/will) np. "Do you like coffee?"
  • Przeczenia formujemy poprzez dodanie "not" (np. "She does not like tea").

Podstawowe różnice między językiem angielskim a polskim

Język angielski różni się od polskiego pod wieloma względami. Na przykład, angielska gramatyka jest mniej złożona pod względem odmiany przez przypadki, ale za to posiada więcej czasów gramatycznych. Język angielski i język polski należą do różnych rodzin językowych – angielski jest językiem germańskim, podczas gdy polski to język słowiański. Różnice te sprawiają, że osoby uczące się angielskiego muszą zwrócić uwagę na wiele aspektów gramatycznych i leksykalnych, które nie występują w języku polskim. Poniżej przedstawiamy kluczowe różnice między tymi językami.

Angielski alfabet składa się z 26 liter, a polski z 32, ponieważ zawiera dodatkowe znaki diakrytyczne (ą, ć, ę, ł, ń, ó, ś, ź, ż). Wymowa w języku angielskim bywa trudniejsza dla Polaków, ponieważ wiele słów wymawia się inaczej, niż się je zapisuje, podczas gdy w języku polskim zasady wymowy są bardziej konsekwentne.

W języku polskim rzeczowniki odmieniają się przez siedem przypadków (mianownik, dopełniacz, celownik, biernik, narzędnik, miejscownik, wołacz), natomiast w języku angielskim przypadki niemal nie występują – wyjątkiem są zaimki osobowe (np. "he" – "him").

Język angielski używa rodzajników określonych (the) i nieokreślonych (a/an), które nie mają odpowiedników w języku polskim. Polacy uczący się angielskiego często mają trudności z ich poprawnym stosowaniem.

W języku polskim system czasów jest prostszy niż w angielskim. Polski ma trzy podstawowe czasy – przeszły, teraźniejszy i przyszły, natomiast angielska gramatyka obejmuje liczne czasy, takie jak past simple, present perfect, future simple, past perfect i inne. Różnica ta sprawia, że osoby uczące się angielskiego często mylą czasowniki i ich formy past participle.

Angielski ma dość sztywny szyk zdania: podmiot – orzeczenie – dopełnienie (np. "She reads books"). W języku polskim kolejność wyrazów jest bardziej elastyczna i może być zmieniana bez utraty znaczenia.

Język angielski używa czasowników modalnych, takich jak can, must, may, should, które nie podlegają koniugacji i nie wymagają użycia dodatkowych czasowników posiłkowych. W języku polskim ich znaczenia wyrażane są poprzez odmianę czasowników modalnych i dodatkowe konstrukcje.

Podstawowe różnice między językiem angielskim a polskim dotyczą gramatyki, składni, wymowy i słownictwa. Nauka angielskiego wymaga zrozumienia tych aspektów i regularnego ćwiczenia, aby uniknąć błędów. Dla osób uczących się angielskiego szczególnie pomocne mogą być kursy językowe, które pozwalają na systematyczne przyswajanie angielskiej gramatyki i zasad językowych w praktyce.

 

(Artykuł sponsorowany)
facebookFacebook
twitter
wykopWykop
komentarzeKomentarze

komentarz(0)

Brak komentarza, Twój może być pierwszy.

Dodaj komentarz

0%