Ruszyła petycja o upamiętnienie legend pabianickiej koszykówki

Kibice i sympatycy sportu rozpoczęli zbiórkę podpisów pod petycją w sprawie powstania muralu upamiętniającego Henryka Langierowicza oraz zawodniczek złotej ery Włókniarza Pabianice.

Przed laty pabianicka koszykówka była powodem do dumy. Miasto miało zespół, który wygrywał, miał trenera-legendę i historię, o której mówiło się daleko poza regionem. Dziś, jak podkreślają inicjatorzy akcji, w przestrzeni Pabianic nie ma ani jednego trwałego miejsca, które opowiadałoby tę historię. Brakuje tablicy pamiątkowej, pomnika czy muralu. A przecież taki dorobek nie powinien znikać z miejskiej pamięci.

- To moment, w którym możemy zrobić coś naprawdę ważnego - mówi twórca petycji, Damian Pawlak. - Nie chodzi o sentyment garstki kibiców. Chodzi o tożsamość miasta, pamięć i szacunek dla ludzi, którzy budowali jego sportową dumę.

Przeczytaj również: W trampkach do elity. 18 marca 1973 roku koszykarki Włókniarza po raz pierwszy awansowały do ekstraklasy!

Autor petycji przekonuje, że mural poświęcony trenerowi i drużynie złotej ery Włókniarza Pabianice spełniałby kilka ważnych ról. Byłby wyrazem wdzięczności wobec tych, którzy zapisali się w historii miasta, wzbogaciłby przestrzeń publiczną i podkreślił sportową tożsamość Pabianic. Mógłby również stać się elementem promocji miasta oraz inspiracją dla młodych ludzi, którzy znają sukcesy pabianickiej koszykówki już tylko z opowieści.

- Taki mural przywróciłby należne miejsce trenerowi i drużynie w świadomości mieszkańców oraz utrwalił pamięć o epoce, dzięki której Pabianice były jednym z najważniejszych ośrodków koszykówki żeńskiej w Polsce i Europie - czytamy w treści petycji.

Zobacz też: "Złotka" Langierowicza, Małgorzata Kozera-Gliszczyńska, najlepsza koszykarka w dziejach Pabianic

Inicjatywa wyszła od pabianickich kibiców skupionych wokół fanpage’a „Pełne Trybuny Kibiców” - środowiska zaangażowanego w życie sportowe miasta i wierzące w znaczenie jego dorobku dla lokalnej wspólnoty. Teraz apelują oni do mieszkańców Pabianic oraz wszystkich osób, którym bliska jest historia polskiego sportu, o poparcie akcji.

- Im więcej podpisów, tym mocniejszy sygnał, że Pabianice pamiętają i chcą godnie upamiętnić swoich bohaterów - podkreśla Damian Pawlak. - Jeżeli uda się uzyskać zgodę miasta, wykonawcą będzie oczywiście Kruk, który również poparł pomysł, bo kto jak kto, ale Adam najlepiej "czuje" pabianickie ściany i historię miasta. Mamy upatrzonych kilka lokalizacji, ale nie mogę powiedzieć, która byłaby tą konkretną. Chcielibyśmy, żeby to było centrum miasta. Są tutaj takie ściany, które aż się proszą o jakiś bardzo pabianicki motyw, a akurat nasza bogata koszykarska tradycja jest tym, co łączy wszystkich, więc wierzę, że się uda. 

Petycję elektroniczną można znaleźć TUTAJ.

***

Henryk Langierowicz to postać absolutnie kluczowa dla historii pabianickiego sportu. Trener, wychowawca i organizator, który przez dekady budował potęgę żeńskiej koszykówki w Pabianicach i na trwałe wpisał miasto na mapę sportowej Polski.

Urodzony 3 stycznia 1932 roku w Łodzi, swoją przygodę z koszykówką zaczynał jako zawodnik m.in. Ogniwa i Budowlanych Łódź, CWKS Wrocław oraz Kutnowianki, gdzie był również grającym trenerem. W 1960 roku ukończył Akademię Wychowania Fizycznego w Warszawie, łącząc pracę szkoleniową z działalnością organizacyjną i sędziowską w strukturach sportu wojewódzkiego.

Przełomowym momentem dla Pabianic był rok 1966, gdy Henryk Langierowicz stworzył sekcję koszykarską w MKS Pabianice, która trzy lata później weszła w struktury Włókniarza Pabianice. Początkowo pracował z młodzieżą, odnosząc ogólnopolskie sukcesy - jego zespoły zdobywały mistrzostwa Polski młodziczek, kadetek i juniorek.

Od 1972 roku prowadził zespół seniorek. Pod jego wodzą pabianicka drużyna dwukrotnie awansowała do ekstraklasy, a w latach 80. zaczęła regularnie walczyć o medale mistrzostw Polski. W 1983 roku Włókniarz zdobył brązowy medal, zapowiadając nadchodzącą złotą erę.

W latach 1984–1986 Langierowicz pracował w ŁKS Łódź, z którym sięgnął po mistrzostwo Polski. Po powrocie do Pabianic poprowadził Włókniarza do największych sukcesów w historii klubu: czterech tytułów mistrza Polski z rzędu w latach 1989–1992 oraz dwóch wicemistrzostw. Pabianice stały się wówczas jednym z najważniejszych ośrodków żeńskiej koszykówki nie tylko w kraju, ale i w Europie.

W latach 90. pełnił funkcję trenera-koordynatora w MTK Pabianice, a po zakończeniu kariery szkoleniowej pozostawał aktywny jako komentator koszykówki w prasie.

Za swoją działalność był wielokrotnie nagradzany. Trzykrotnie wybierano go trenerem roku w Łodzi, uznano najlepszym trenerem 50-lecia w Pabianicach, a w 2000 roku otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Pabianic. Odznaczono go również Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz wieloma innymi państwowymi wyróżnieniami. (źródło wikipedia)

Henryk Langierowicz zmarł 13 stycznia 2013 roku. Został pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim pw. św. Antoniego w Łodzi.